Dag 11 Santiago de Comp. - Vilaserio / Mispoes

Gisteren dus de reservedag in Santiago. Begon met regen en wat ga je dan de hele dag doen? Eerst maar even langs de Nederlandse Santiago huiskamer... waar we twee van die typische Nederlandse gestresste "mannetjes" tegenkomen die in Nederland ongetwijfeld op een peperduur racefietsje alles en iedereen uit de weg brullen. Hij was uit de rij voor de Compostela gelopen, duurde veel te lang! Moet je doen sukkel, rij wordt echt niet korter. De ander was blijven staan, maar had z'n paspoort niet bij zich en die heb je wel nodig want ze controleren je naam... en een paspoort laat je natuurlijk gewoon op je hotelkamer liggen, das logisch.

Daarna nog even de mis overwogen. Die pelgrimsmis is bekend doordat ze een gigantisch wierookvat door de kerk slingeren. Maar die mis duurt zo'n 1,5 uur en het vat wordt door de week alleen gezwaaid als een touroperator dat sponsort. Dus sowieso... 1,5 uur?! met dan ook nog de kans dat... nee, dat wordt YouTube. Wel in de Catedral rondgelopen natuurlijk en die is fraai.

Het weer klaart helemaal op, gewoon lekker rondgelopen door het leuke oude centrum van Santiago en lekker mensen gekeken op het plein voor de Catedral.

We dachten nog, kom je onderweg toch vaak dezelfde mensen telkens weer tegen, in Santiago zie je ze opeens niet meer. Lilly hebben we na Mos nooit meer gezien, maar we kwamen wel Arcadio tegen en in het Spaans begreep ik zo goed en zo kwaad als dat ging dat ze sneller was gegaan om naar Barcelona te gaan. Ze wilde inderdaad nog naar Barcelona én Madrid. Steffen komen we te pas en te onpas echt elke dag wel een keer tegen, zo ook vandaag weer, hij vliegt morgen. Gisteren wel de Schotse moeder en zoon uit restaurant Barcelos (do I know you?! Oh yes, sorry), zoon moet naar huis maar moeder gaat ook naar Finisterre lopen, ze heeft alleen een dag voorsprong op ons.

En dan Alesandra van het plein voor de Cathedral Sé in Oporto? Onderweg nog één keer gezien en toen had ze ernstige voetproblemen. Zou leuk zijn als we haar nog even tegenkomen en of ze het gehaald heeft? Het is dat ik naar beneden loop om de pizza/pasta te betalen... We stappen bij de Italiaan naar buiten en daar staat pal voor de deur Alesandra! met een ander Braziliaanse stel. Dit is dus weer typisch een gevalletje Camiño. Hoi, Ola, Hallo etc... maar ben je gestoken door een mug of zo? Ze zit onder de behoorlijke grote rode bulten. Nee, het is dus echt waar... in Valença is ze gebeten door de beruchte Bedbug (bedwansen)! Ahhh... het is dus geen mythe. Ik begreep dat ze dan de hele boel op slot deden en de ontsmettingsdienst lieten komen maar volgens Alesandra was er geen reactie. Nou lekker dan, je zal er slapen. Weer een reden om als het niet hoeft, niet in een Albergue te slapen.

Dan vandaag de eerste etappe van de Camiño de Finisterre. We hebben de eerste etappe opgerekt omdat 22 km naar de eerste stop echt te kort is. Alleen pfff vandaag was een mooie etappe maar 35 km waarvan de helft bergop is toch iets te veel van het goede... met als bonus vrijwel de hele dag regen! Ik denk dat deze de eerste plaats van de zwaarste etappe overneemt van Dag 4.
Kortom, niet grappig... )-; niet vermoeid, maar gewoon zere voeten van het lopen. Maar ok, we hebben er wel al één lange etappe opzitten (-;

Geen andere keuze dan een Albergue. De Albergue O Rueiro is gelukkig nieuw en keurig netjes. Het blijft alleen een Albergue met stapelbedden en veel mensen dat is gedoe. Het leek er even op dat het rustig zou blijven maar het loopt helaas toch nog vol.

Dan breekt toch de zon nog even door, dat is na vandaag wel een cadeautje. De Albergue en de plaatselijke cafetaria/restaurant horen bij elkaar, dus eten gaat hier wel lukken.

Morgen een iets kortere etappe... er is wel weer regen voorspeld, dus dat wordt wederom een fijne dag (((-;