Dag 11 (24) Águeda - Fradelos / No Date

De Canadezen vertrekken elke dag om 06:00... ik was ook al wakker, maar heb ze niet gehoord, wat opzienbarend is voor de zelfbenoemde Camino Commander Ken.

Ik heb om 07:45 net ontbeten, ook weer meer dan prima voor die € 3 overigens en wil net weggaan komt onze vage vriendin Stephanie ook binnen voor ontbijt. Alles weer ok? Ja, ze was gisteren zo moe, ze was aan het slaapwandelen en wist niet meer wat ze deed... ah ok, dat was het (((-;

De gebruikelijke "waar ga jij vandaag heen" uitwisseling vindt plaats en uiteraard heeft Stephanie (of husband vanuit Ierland) hetzelfde hotel, Estalagem dos Padres geboekt in Albergeria-a-Velha, als ik. Ziet er ook top uit, ze heeft een goede smaak dat wel (-;

Zie je dan later wel, kunnen we samen wel gaan eten. Alleen lopen is prima, maar alleen eten in een restaurant is best saai... ze krijgt gewoon geen wijn, want anders gaat ze weer "slaapwandelen" (-;

Ze zal alleen moeten eten want het loopt anders, maar dat komt zo...

Eenmaal onderweg is het grootste deel door de bewoonde wereld. Vind ik nooit zo vervelend heb je van alles te kijken. Wat je dan ook hebt is een spoor van blaffende honden. De meeste huizen hebben een hek en achter dat hek hebben heel veel huizen één of twee honden. Die blaffen om het blaffen, sommige nemen hun taak serieus en grommen ook, rennen steevast mee tot het uiterste puntje van het hek. Alle buurhonden doen meteen vrolijk mee natuurlijk. Kleine keffertjes tot enorme blafberen... een enkele doet gewoon een trucje en staat te kwispelen, het gros is gewoon niet vriendelijk. Veel van die honden lopen los, maar wat alleen echt erg schrijnend, zeg maar gerust schandalig, is zijn de grote hoeveelheden kettinghonden. Allemaal zielig, maar sommige zou je gewoon mee willen nemen. Ga je lekker mee lopen en dan op het vliegtuig?

En dan is daar zo opeens weer een Camino momentje. Een vrouw geeft over het muurtje van haar fruitboomgaard opeens een perzik, vers van de boom en nog één en nog één en nog één... hohoho ja Muito Obrigado maar ik ben lopend (-; Nou zie je ze hier continu van alles spuiten, dus toch eerst maar even afwassen.

Dat was tussen de wijngaarden vorige week nog wel even oppassen... je hoort een ventilator, je ziet een wolk en dan komt dat tractortje weer zo'n pad uit met de ventilator aan en een enorme wolk "iets" er achteraan. Even wachten.... ja nu snel door, voordat ie weer terug is. Ik loop liever niet door zo'n wolk "gifgas".

De route gaat voor het overgrootste deel over gewone wegen. Bij een stukje bos komt er een jonge vrouw aangelopen, al bellend en met een plastic krukje in haar andere hand. Gaat ze nou werkelijk op de plastic krukje zitten langs de weg? Ja hoor, het is gewoon een "Road Side Service Centre" voor de vrachtwagenchauffeurs! Ze ziet er totaal niet uit als "Service Provider"... maar ze is echt geen studente die auto's zit te tellen. Je ziet het vaker in de Zuid-Europese landen en inderdaad even verderop weer een, op zo'n zelfde krukje en een mannetje die uit de cabine van de 35-tonner klimt... en door.

De route naar Fátima heeft schijnbaar iets speciaals voor hippie meisjes. Er komt me er weer één tegemoet. Zelfde verhaal, op slippers, volgepropte rugzak met slaapzak, tent en van alles en ook weer niet al te vrolijk kijkend. Ik krijg een beetje het vermoeden dat dit hun leven is en ze alles bij zich hebben aan aardse bezittingen... ik hoop echt dat vriendin Sarah, van vorige week, niet zo eindigt!

Na 12 km onderweg zit daar op een bankje Fireman Thomas, hij kijkt niet blij. Nou komt dat deels doordat het geluid van een drumstel uit een huis hem doet denken aan zijn overleden broer, maar zeker ook zijn opspellende enkel. De Canadezen zijn dus om 06:00 vertrokken, ik even voor 08:00 en om 10:30 zijn we allebei 12 km verder. Voor mij prima, maar voor hem... hij zei het gisterenavond al, last van z'n enkel. Hij gaat een taxi nemen vanuit Albergaria-a-Velha. Hij gaat inderdaad zo Santiago nooit halen... maar als het niet gaat, dan is het niet anders.

In Albergaria-a-Velha eerst even de InterMarche binnenlopen voor zo'n lekkere koude liter drinkyoghurt. Naast de ingang staan een paar enorme wasmachines. Betekent dat dat mensen hier niet allemaal een wasmachine hebben? Was erin, boodschappen doen, boodschappen thuis brengen, was ophalen... € 4 voor 8 kg en € 8 voor 18 kg. Blijkbaar een markt voor... de wasserette uit de jaren 70 is terug.

Ik kom hier de Duitsers weer tegen. Zaten gisteren ook in Águeda, maar we zijn elkaar toch niet tegengekomen in de drie straatjes die het centrum groot was. De Duitsers hebben nu ook een naam, Andrea und Peter. Ze zitten op hetzelfde schema als ik dus nog twee dagen om het vliegtuig te halen. Ze lopen vandaag nog verder... vergeet te vragen waarheen.

Albergaria-a-Velha is zoals ik al wist eigenlijk iets te dichtbij, maar hotel is fraai en even uitrusten voor een lange Dag 12 en nog langere Dag 13 kan geen kwaad. Om 12:00 voor de deur van Estalagem dos Padres. Ziet er mooi uit, maar ook heel erg donker... want gaat pas om 16:00 open. Oops, dat is nog wel heel erg lang. Ik bel maar wordt niet opgenomen. Dat is waarschijnlijk die telefoon op dat tafeltje in dat donkere halletje.

Eerst maar even langs de Farmacia voor pleisters, nodig voor het fixeren van de Compeed. Jaja nog steeds nodig (-;

De Farmacia is op het Iberisch schiereiland altijd herkenbaar aan een groot oplichtend groen kruis aan de gevel, die ook allemaal afwisselend de tijd en temperatuur aangeven en dan in allerlei bewegende pijl patronen laten zien, hier is de Farmacia. De Farmacia is hier een combinatie van drogist en apotheek. Een hele leuke Engels sprekende vrouw helpt met het vinden van de pleisters. Pleisters? Hoe moeilijk kan het zijn?! Nou best wel, want ik heb een hekel aan die plastic glibberplakkers in doosjes waarvan de helft ook nog eens veel te klein is. Ik wil Hansaplast Classic... de doosjes aan het rek bieden geen uitkomst, er gaan laatjes open en daar komt een goede "stoffen pleister op rol" tevoorschijn, Obrigado!

Ja en nu... stadje is klein en de enige plek om te wachten is een overdekt winkelcentrum/horeca pleintje met een weet in veel hoeveel inch mega tv scherm waarop Sport TV wordt getoond, zoals overal. Wist je dat Peter Schmeichel de allerbeste keeper allertijde is en dat hij bij zo'n beetje bij alle Engelse clubs heeft gespeeld? Ik wel... docu. Je moet wat, om de tijd te doden. Het is 13:00, dus nog 3 uur wachten? Ik denk dat onze vriendin Stephanie vanavond toch maar alleen moet eten, sorry. Niet netjes om een date te laten zitten maar we doen het anders...

Booking.com en kijken of ik nog dat hostel in Fradelos kan boeken. Dat lukt, dus op maar Fradelos, 7 km verderop. Dit was het originele plan, maar ik had per abuis Albergaria-a-Velha geboekt en daar kwam ik gisterenavond pas achter. Verwarring was dat "Fradelos" ook onder Albergaria-a-Velha staat vermeld. Helaas te laat om Estalagem dos Padros kosteloos te annuleren, maar dat is dan maar zo.

7 km verder en dus alvast ingelopen op de 30 naar São João De Madeira, dat is lekker voor Dag 12.

Hotel A Loja do Cantoneiro is meer dan prima. Het blijkt een hobby project van eigenaar Felipe. Hij is bedrijfsadviseur en doet de hostel voor de lol. Het is zijn ouderlijk huis waar zijn ouders voorheen een lokale winkel/restaurant hadden.

Je ziet hier nog enorm veel piep kleine middenstand, maar ook dat sterft uit. Inderdaad staan er meestal oudere mensen in die winkeltjes. Ze kunnen leven van de aanloop omdat ze nauwelijks kosten hebben maar ook hier gaat vrijwel iedereen naar de InterMarche en Continente. Ook zijn ouders zijn op een gegeven moment gestopt met de winkel.

Hij is volop bezig alles te moderniseren en uit te breiden en dat doet hij goed. Aardige kerel en hij laat alles zien wat hij nog van plan is. Het ligt niet pal op de Camino, maar je verliest nauwelijks km door de "omweg". Enige wat jammer is dat er er geen eetgelegenheid in de buurt is. Alleen weer zo'n lokaal cafeetje waar ik dan maar broodjes ben gaan eten. De mevrouw deed enorm d'r best maar verder dan broodjes ham/kaas komt ze (nog) niet. Felipe is al bij haar geweest dat ze wat meer moet bieden, ze heeft dan zeker regelmatig klanten voor avondeten maar dat lukt nog niet helemaal zei hij, klopt (((-;

Ik loop terug de heuvel af en opeens zie ik de zee. Blijkt dat je hier op 20 min. van de kust zit. Ik had het me niet gerealiseerd, maar de route loopt natuurlijk vanuit het binnenland richting Porto en Porto ligt aan de kust. Ik wordt daar blij van als ik de zee kan zien...

Morgen een lekker ingekorte route naar São João da Madeira... zou Stephanie alweer aan het slaapwandelen zijn?