Dag 08 (21) Rabaçal - Coimbra / Toerist

In de Albergue slapen we dus van de 5 x stappel = 10 bedden met z'n vieren. De oudere man blijkt Mark uit Mechelen en een Camino veteraan. Hij is vrijwillger bij het Belgische Santiago Genootschap, gepensionneerd en doet niet anders dan Camino's lopen. Van de ene naar de andere. Alle bekende gehad en loopt dan maar de onbekende. Vanuit Mechelen door Frankrijk of in Spanje. Alleenstaande man (of vrouw) vaak zit er dan toch een verhaal achter, maar zover zijn we niet gekomen.

De Engelsman heeft vorig jaat de Frances gelopen en doet nu met z'n zoon de Portugues. Althans een stukje, want ze hebben 5 dagen. Dan gaan ze Porto toch nooit halen?!

In de kamer ernaast slaapt nog een vrouw... geen idee, verder niet meer gezien. Of was dat toch die Columbiaanse die ik vandaag vaker tegenkom.

Het is goed gezelschap, we hebben prima geslapen, maar je wil niet weten wat er gebeurd als het dan volle bak met 10 personen zou zijn.

Ik wilde weer vroeg weg dus de wekker om 06:00 uur maar dacht, dat kan ik niet maken. Geen probleem, de wekker van de Engelsen gaat om 05:30 (((-; Dank je... om 06:15 op pad. Heerlijk, schiet (voor je gevoel) enorm op en om 13:00 al in Coimbra met gewoon weer 30,4. Waarvan 500 meter heen, geen pijltje, 500 meter terug, wel pijltje en nog een keer dezelfde 500 meter. Dus netto 1.000 teveel (-; en maar klagen over de afstanden.

De groep snelle jongens zijn Italiaans... klopt wel. Je ziet ze zo met hun glimmende schoentjes op hun Vespa door het centrum van Milaan scheuren. Hoe kunnen die nou al hier bij dat cafeetje zitten. Zijn die om 05:00 vertrokken of zo?! En dan zeker geslapen in de vage uitgestorven ding. De Duiters zaten daar toch ook. Ik was zeker te vroeg.

Onderweg staat er zo'n, denken wij dan, heel oud vrouwtje gras te harken op een landje. Je ziet vaker, oude vrouwtjes op het land.

Haar kar met landbouwgereedschap staat bij d'r moestuin (nou ja tuin...land).

Ze is weduwe, dat zie je in Zuid Europa omdat de oudere generatie dan verder altijd in het zwart loopt. Bom Diiiiiiiiaa roept ze spontaan. Je zou bijna gaan helpen met dat gras.

Dan om een fijne 13:00 uur in Coimbra. Dat is dus wel een leuke stad om even de toerist uit te hangen.

Het Astoria hotel ligt pal in het centrum. Nou klinkt dat heel luxueus maar is het niet hoor. Fantastische jaren 30 interieur in redelijke staat. Ga ik na het bijkomen en douchen weer naar beneden is een filmploeg de hele salon en lobby aan het overnemen. Camera's, enorme lampen, dikke kabelse en druk film volk loopt door elkaar heen. Gebeurd vaker zegt de dame aan de receptie, interieur is geliefd voor films en series. Grappig... ik vraag me alleen of ik zo het hotel nog in kom (((-; 

Rondje door het historische oude centrum. Dat doen hele busladingen ook, maar daar is ook reden voor. Het is de stad met de oudste universiteit van Portugal en was de zetel van de eerste Portugese koningen en dat laat de nodige historische sporen na.

Je komt steeds dezelfde Perigrinos tegen. De Columbiaanse dame uit Houston, de Duitsers, een Engelsman en Mark de Camino verslaafde.

Ik ga even een jasje halen in het hotel, kom weer met de lift beneden (zit op de 4e dus dan mag het) en stap zo de set op. Every body quite please... Action. Grappig om te zien hoe dat gaat. 30 seconden en klaar. Blijkt de dame die daar speelt een bekende Portugese te zijn die in US nog bekender is. Ik sta met de dames van de receptie te kijken en ze noemt een naam... geen idee. Ik weet niet of er onder jullie fans zijn van NCIS Los Angeles? Nou die leading lady dus... Daniela Ruah. Grappig om te zien.

We zitten qua Caminho nu op 8 down, 5 to go... wel lekker hoor. Opeens is het aftellen. Morgen naar Mealhada, wat moet lukken in minder dan 25 km.