Dag 02 (15) Vila Franca de Xira - Vadala

Vroeg wakker, maar je bent toch te gast bij iemand privé, dus even rustig aan. Maar om 08:00 hoor ik nog steeds een wat ronkende slaapgeluiden dus Ana is nog steeds in diepe rust... Jammer, dan toch maar even een briefje geschreven en weggegaan.

Ik heb de avond toch ook maar nuttig besteed en de Booking App geopend en meteen voor Santarém, Golegã en Tomar wat hotels/pensions geboekt. Degenen die vorige keer hebben meegelezen weten dat ik om tal redenen niet zo'n fan ben van Albergues (herbergen) en zelfs heb gezegd, "nooit meer". Nou weet ik niet of dat helemaal gaat lukken maar ik kom zeker een heel eind. De Booking.com App is fantastisch. Zoek, vergelijk, boek.

Vandaag vanuit Vila Franca de Xira op naar Azambuja. Dat is nu nog maar 18 km. Al zullen sommige van jullie die "maar" vast een beetje raar vinden klinken... maar (daar is ie weer) met veel etappes van net geen of zelfs meer dan 30... is 18 inderdaad een "maar".

De stop is Azambuja of ik ga door en pak alvast 10+ van morgen, een etappe van 33. Het is afhankelijk van de beschikbaarheid van de enige overnachtings mogelijkheid op die afstand. Volgens Booking vol voor vandaag. Dat lijkt met sterk... geen locatie voor een vakantie en voor Peregrinos alleen voor diegenen die Azambuja overslaan. Gebeld en zeker een kamer vrij.

Geen idee waarom je hier een soort B&B zou beginnen. Casal de Areias ligt echt direct aan de Caminho, maar er zijn handigere locaties nabij de etappe plaatsen. Dit zit er tussenin. Maar goed, de enkele doorloper kan er blij mee zijn, want het blijkt een prima overnachtingsplek.

Ik zie bij het bordje alleen maar een boederij met een heel groot plaatstalen hek dat niet lijkt op de foto's. Slide gate to the left, zegt hij door de intercom... en dan ligt aan het eind van een heel lang pad met appelbomen en los lopende schaapjes inderdaad het huis van de foto's.

Er staat een grote tv en geluidsinstallatie en gitaren in de woonkamer. Eigenaar Nuno blijkt muzikant en helemaal niet het type dat je hier verwacht. Vier keurige grote kamers met tv en airco en één grote badkamer, maar ik ben de enige gast en die is deze keer dus gewoon privé.

Dorp Vadala is klein stukje terug maar je hebt vast geen zin meer om terug te lopen voor wat te eten? Dat had ik zien aankomen en alvast een warme lunch in het dorps restaurant van Azumbuja genomen.

Klopt... de 45 van gisteren was gewoon too much. Ik had bij 10 km al de brandende voeten die zich normaal pas bij 25+ openbaren. De route slingert nogal en de (beetje dom) ingeschatte 10 extra wordt 17... waarmee vandaag uitkomt op 35,5 km.

Gewoon te veel, maar het was dit of in Azambuja de hele middag uitzitten en daar was het niet het plaatsje naar. Maar wel positief is dat Dag 3 flink is ingekort en nu nog minder dan 20 naar Santarém! De voetjes hebben wel even rust nodig... ik moest zelfs Compeed plakken (@#$).

Maar ik wijk af... Je mag alles pakken uit de keuken. Bier, wijn, sap, brood, beleg, koffie, thee. Hij doet de keuken open en daar staat genoeg (((-; Een grote ontplofte t-zooi en er hangt een vreemd luchtje. Het is zo'n bekend luchtje dat je niet kan plaatsen. Ontzettend aardig, maar ik durf eigenlijk de overdaad aan levensmiddelen niet te proberen en ik zie al helemaal geen schoon servies. Er ligt en staat te veel waarvan je niet weet hoelang het er al ligt. Iets ruikt niet ok. Wel apart want de keuken steekt schril af bij de rest van het huis. Allemaal prima verzorgd.

Nuno geeft de wifi code en z'n mobiele nummer en vertrekt naar huis niet ver hier vandaan. We zijn weer alleen met onszelf.

De enige Peregrino die ik vandaag heb gezien fietste voorbij en had een enorme Jacobsschelp aan de fietstas hangen. Jaja heb ik ook. Maar dan wel een hele kleine symbolische aan de rugzak.

Nog even wasje gedaan (jaja dat moet ook gebeuren) en dan ga ik vroeg slapen. Even lekker buiten zitten zit er niet in... enorme pleur.